Human Rights watch eist einde veroordeling homo’s in Marokko

Volgens HRW mag niemand in Marokko worden veroordeeld op grond van zijn seksuele geaardheid. Volgens de organisatie verliep de rechtszaak van de zes mannen bovendien niet eerlijk omdat de verklaringen van de verdachten vermoedelijk onder dwang van de politie werden getekend. Overigens werden er geen getuigen opgeroepen tijdens het proces om "andere bewijzen te onderzoeken".

Sarah Leah Whitson, regionaal directeur van Human Rights Watch, stelt dat "de Marokkaanse autoriteiten moeten stoppen met het vervolgen en opsluiten van mensen vanwege hun gedrag in hun intimiteit met andere instemmende volwassenen". Met andere woorden, HRW wil de afschaffing van artikel 489 van het Marokkaanse Wetboek van Strafrecht, omdat het in strijd is met internationale verdragen die Marokko heeft ondertekend. Onder hen het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten die Marokko in 1979 heeft geratificeerd.

Rechtszaak

Op 12 mei dit jaar waren de zes mannen door de rechtbank van Fkih Ben Saleh veroordeeld voor homoseksuele handelingen, het aanzetten tot prostitutie, dronkenschap en rijden onder invloed. Gevangenisstraffen van maximaal 3 jaar werden uitgesproken. Ook werden ze uit de regio verbannen op grond van artikel 504 van het Wetboek van Strafrecht.

Afgelopen woensdag werden de straffen in hoger beroep herzien. De verbanningen werden ingetrokken. De twee zwaarste gevangenisstraffen werden verlaagd en de andere celstraffen omgezet in een proeftijd. Twee van de zes verdachten zitten nog steeds in de gevangenis in Fkih Ben Saleh.

Marokkaanse wet

Artikel 489

Wordt gestraft met een gevangenisstraf van zes maanden tot drie jaar en een geldboete van 200 tot 1000 dirham, tenzij het ​​feit een ernstiger delict vormt, ieder die een onfatsoenlijke of tegennatuurlijke daad begaat met een individu van hetzelfde geslacht.

Artikel 504

In alle gevallen kunnen daders van misdaden die in deze sectie worden behandeld, worden onderworpen aan minimaal vijf jaar en maximaal tien jaar verbod op één of meerdere rechten behandeld in artikel 40 en verbanning. Pogingen tot deze delicten worden bestraft met dezelfde straffen als het voltooide strafbare feit.