Ahlaam Teghadouini verbrak op haar weg naar succes alle contact met haar moeder

Dit jaar lijkt de grote doorbraak van Ahlaam Teghadouini te bevestigen. Eind januari werd haar serie Roomies bekroond met de vakprijs de Kastaars, begin februari waren er de Ensors waar de reeks ook als winnaar uit de bus kwam en dan kwam ook nog Sihame uit, een Nederlandse serie waarin ze een gewelddadige jacht inzet op haar exposers. Daarnaast werkt de actrice van Marokkaanse afkomst aan een nieuw theaterproject, verleent ze haar stem aan fictiepodcasts, draait ze een Nederlandse serie en is ze binnenkort voor het eerst te zien in een bioscoopdrama.

Lees ook: Mocro Maffia-makers brengen expose-serie "Sihame" uit

Het drama ’Crossing’ speelt zich tijdens een twee uur durende overtocht van Marokko naar Spanje, waar de verhaallijnen van een Nederlands gezin, de Marokkaanse kapitein en twee Spaanse kustwachtmedewerkers elkaar kruisen. "Ik speel een jonge vrouw die ongetrouwd zwanger is, de schande van de familie. Mijn vader wil dat koste wat kost geheimhouden, en wil de bevalling daarom in Spanje laten doorgaan. Weet je wat grappig is? Ik droeg tijdens de opnames een valse buik, maar na een tijdje vergat iedereen dat. Mensen vroegen of ik wilde gaan zitten, of keken verschrikt op als ze per ongeluk tegen mij aanliepen."

Dat ze nu vaak gevraagd wordt voor Nederlandse producties verklaart ze door haar rol in Sihame. "In Nederland was er heel wat te doen om die reeks, omdat ze van de makers van Mocro maffia is. Daardoor zijn er deuren opengegaan, terwijl ik eerst niet zou kunnen meespelen. De opnames stonden gelijktijdig gepland met die van Roomies, eind 2021. Maar omdat de makers zo’n goed gevoel bij mij hadden, hebben ze geschoven met de planning", aldus de actrice. Ze was eigenlijk van plan om na Roomies eventjes te pauzeren. "Omdat ik al vijf jaar non-stop aan het werken was. Maar een project als Sihame kan je gewoon niet weigeren. Nadien was het wel eventjes tijd voor vakantie, want ik was bekaf. Toch had ik ook stress. Wat als ik daardoor mooie rollen zou mislopen? Wat als regisseurs me zouden vergeten? Maar toen kwam Roomies uit en was de trein plots vertrokken."

Roomies organiseerde open audities waar iedereen voor in aanmerking kwam, en dat was eerder uitzonderlijk. "Ik merk dat regisseurs heel sterk vasthouden aan de personages die ze in hun hoofd creëren. Ze moet er zó uitzien en ze moet dát en dát dragen. En dat kwam zelden overeen met hoe ik eruitzag, hoe ik mij kleedde. Alle plekjes waren ingenomen, ik moest me een eindje verderop maar in stilte bezig zien te houden. Na elke casting vroeg ik om feedback, en altijd kreeg ik hetzelfde antwoord in mijn mailbox. Het was keigoed en blijf vooral acteren, maar het personage ziet er volgens ons anders uit. Héh?" Dat was enorm demotiverend voor Teghadouini. "Ik was vroeger ook iets zwaarder, en ook daar werd constant op gehamerd."

Lees ook: Actrice Ahlaam Teghadouini sliep als tiener op straat

Na haar laatste jaar op de kunsthumaniora in Laken wilde ze aan de slag, maar haar moeder en twee zusjes, met wie ze als zevenjarig kind naar Brussel was verhuisd, keerden terug naar Nederland. Ze koos ervoor in Brussel te blijven en het te maken als actrice, tot grote teleurstelling van haar moeder. "Ze was een alleenstaande moeder van drie, en wilde zo’n onzeker leven niet voor mij. Toen ze terugkeerde naar Nederland, nam ik een radicaal besluit. Ik verbrak het contact. Ik ging voor mijn droom en wilde me door niets of niemand laten afleiden. Maar ik kreeg een jaar lang enkel nee te horen, deed auditie voor rollen die ik toch nooit zou krijgen. Ik had mijn familie opgegeven, en waarvoor?" Inmiddels is hun band beter dan ooit. "Ik wéét dat ze heel trots op mij is."