Europese oorlog tegen migranten leidt tot bloedbad in Melilla

Het barbaarse bloedbad werd gezamenlijk uitgevoerd door de Spaanse Guardia Civil en de Marokkaanse Gendarmerie. Na meer dan een jaar diplomatieke spanningen, zwichtte Spanje recent voor de Marokkaanse druk. Het land schaarde zich achter het Marokkaanse Autonomieplan voor de Sahara. De brutale ommezwaai van Spanje dreigt een domino-effect te veroorzaken in de regio, waaronder ook de Europese Unie, maar voor Madrid is de samenwerking met Marokko in de strijd tegen de illegale immigratie nu eenmaal van cruciaal belang. Het Europese land wil koste wat kost een nieuwe migratiecrisis voorkomen zoals in mei 2021, toen de Marokkaanse autoriteiten de poorten van hun grens met Sebta openden, om duizenden Marokkanen door te laten gaan.

De Europese lidstaten zien mensen die de buitengrens van de EU proberen over te steken als een bedreiging, het Europese beleid beperkt zich in grote lijnen tot ’migration flow management’ en het beheer van ’attacks’. Met de hete adem van extreemrechts in hun nek voeren de Europese landen een regelrechte oorlog tegen migranten die hun continent willen bereiken. Een groot deel van de migranten die vrijdag de grens over probeerden te steken is afkomstig uit Tsjaad, Niger, Soedan en Zuid-Soedan. Deze mensen zijn volgens het internationaal recht gewoon asielzoekers. Maar de Spaanse premier Pedro Sanchez, op papier een sociaal-democraat, verklaarde zonder een krimp te geven zijn volledige steun aan de moordende repressie van de grenswachten. Volgens hem ging het om een "gewelddadige aanval" en een "aanval op de territoriale integriteit van Spanje".

Amper een paar dagen na dit drama werd een oplegger met minstens 50 overleden Midden-Amerikaanse migranten aangetroffen in de buurt van San Antonio, Texas. De trailer vervoerde vluchtelingen die de wanhopige economische omstandigheden in Midden-Amerika wilden ontvluchten. Maar die wens wordt verstikt door de inhumane Amerikaanse immigratiebeperkingen. De heersende westerse elite is compleet onverschillig voor de levens van deze mensen. En die onverschilligheid vertoont verdacht veel gelijkenissen met de minachtende houding van westerse elites in het verleden. Zo wilden ze niets te maken hebben met de levens van Europese joden en andere migranten, die het naziregime probeerden te ontvluchten in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Die onverschilligheid eiste in de afgelopen decennia de levens van tienduizenden vluchtelingen in de Middellandse Zee. Enkel en alleen omdat ze probeerden te ontsnappen aan de gevolgen van de barbaarse westerse inmenging, die sinds het koloniale project en tot op de dag van vandaag, het Afrikaanse continent treft met vernieling, ontwrichting en miserie.

Auteur: Touria Aziz