16 mei 2003, pijnlijke wake-up call voor Marokko

Deze 16 mei wordt in het koninkrijk pijnlijk herdacht, maar heeft ook Marokko’s veiligheidssysteem versterkt. De 14 terroristen uit Sidi Moumen, die explosieve gordels droegen, richtten zich bij de dodelijke aanval op twee restaurants, een hotel en een Joodse begraafplaats. Het dodental was hoog: 31 Marokkaanse onderdanen, twee politieagenten en acht Europeanen werden gedood, terwijl ongeveer 100 mensen gewond raakten.

Lees ook: Marokko publiceert lijst van terreurverdachten en organisaties

Hoewel de meeste terroristen ter plekke gedood werden door de activering van de explosieven, werden twee van hen tegengehouden. Sinds die moorddadige dag heeft Marokko verschillende methoden ontwikkeld om het terrorisme te bestrijden. Op de avond van de tragedie startten de verschillende politiediensten een langdurig onderzoek dat leidde tot de arrestatie van honderden salafistische extremisten die direct of indirect met de aanslagen te maken hadden.

Sindsdien heeft Marokko verschillende inlichtingen- en interventiebureaus opgericht, waarvan het belangrijkste het BCIJ, dat zich richt op terrorisme, georganiseerde misdaad en drugs- en wapensmokkel. Het koninkrijk heeft een uitstekende ervaring opgedaan met het opsporen, lokaliseren en vervolgen van radicale Islamistische bewegingen in Marokko en daarbuiten, mede dankzij de verschillende opleidingen die aan zijn agenten worden aangeboden.

Volgens dezelfde krant heeft Marokko voor zijn inspanningen erkenning gekregen van het Centrum voor Terrorismebestrijding van de Verenigde Naties, dat ze omschrijft als de meest effectieve diensten in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Dankzij deze know-how heeft het koninkrijk sinds 2003 meer dan 200 cellen kunnen ontmantelen, verschillende aanslagen verijdeld en tientallen terroristen gearresteerd na hun terugkeer uit Syrië, Irak en Libië.

Lees ook: Brein aanslagen Casablanca krijgt 25 jaar gevangenisstraf

Naast wettelijke maatregelen tegen de gesel van het terrorisme heeft Marokko zich verbonden tot verschillende internationale anti-terrorisme verdragen en, in het bijzonder, een overeenkomst gesloten met de Spaanse, Franse en Belgische openbare ministeries, waardoor verscheidene aanslagen voorkomen konden worden. Er is ook een religieuze strategie gelanceerd, waarbij opgeleide imams verdraagzaamheid kunnen prediken.