Almeerse Youssra werd jarenlang misbruikt door familieleden

Youssra Zouaghi wil met haar boek andere slachtoffers van seksueel misbruik een hart onder de riem steken. Om haar bekommerde zich immers niemand. Na jaren van therapie dacht ze even dat ze haar verleden achter zich had gelaten, maar de ervaringen lieten diepe sporen na. Vier jaar geleden, na de geboorte van haar eerste kind, stortte ze helemaal in elkaar. "Onbewust deed ik alles om te voorkomen dat hem niet hetzelfde zou overkomen. Het moest zo zijn; hij moest geboren worden om tot dit punt te komen", vertelt ze in de Provinciale Zeeuwse Courant.

Lees ook: Nabil, Marokkaanse homo, getuigt over hel sinds kindertijd

Haar eerste levensjaren verliepen goed, maar rond haar zevende begon het mis te gaan na een verandering in haar gezinssituatie. Haar moeder verdween uit beeld en haar vader liet haar vaak aan haar lot over, waardoor het kind voor zichzelf moest zorgen. "Ik ben op heel jonge leeftijd meerdere malen seksueel misbruikt door verschillende familieleden van mijn vaders kant", vertelt Youssra.

Haar opa uit Spanje was de eerste. Toen hij haar op een avond naar bed bracht stak hij zijn hand in haar onderbroekje. "Het is goed, alle opa’s doen dit. Je bent een lief meisje", zei hij. Toen het zevenjarige meisje eindelijk de moed bijeen raapte om dit aan haar tante te vertellen werd deze zeer boos. "Waag het niet dit aan iemand anders te vertellen want ik maak je af," kreeg ze als reactie. Dit maakte zoveel indruk op Youssra dat ze er daarna met geen woord meer over durfde te reppen. De feiten herhaalden zich niet veel later met een oom en een familievriend. De misbruik hield heel haar jeugd aan. "Inmiddels weet ik dat mijn vader dagen aan een stuk weg was en ik op zoek was naar iemand in een ouderrol. Daar is misbruik van gemaakt. Maar ik sprak onlangs een meisje dat beschermend is opgevoed en ook zij werd misbruikt door haar eigen familie."

Lees ook: Marokko: ruim 200 kinderen slachtoffer van verkrachting in 2021

Vandaag richt Youssra zich naar andere slachtoffers, al voelt ze zichzelf nog steeds onzeker en kwetsbaar. "Maar het geeft mij houvast als ik met mijn verhaal in ieder geval één iemand zover kan krijgen om professionele hulp te zoeken. Ik deed daar twintig jaar over. Onthoud: je hoeft je niet te schamen, want je bent niet de enige."