Antwerpse Imad Ben graaft naar slachtoffers in Turkije

Imad Ben vertrok op 10 februari naar Turkije om hulp te bieden. Hij kon daar meteen aan het werk als reddingswerker dankzij zijn veiligheidstraining en zijn eerdere acties in getroffen gebieden zoals de Gazastrook, Syrië en Oekraïne. "Het is letterlijk in een gat kruipen terwijl je weet dat het beton er net boven weleens op jou kan vallen", zegt Imad Ben. "Het is durven, stalen ballen tonen. En vooral ook weten welke gevoelige plaatsen je zeker niet mag aanraken of verplaatsen. Je moet niet alleen architect zijn om gebouwen recht te zetten, je moet het ook zijn om gebouwen af te breken en te graven. Ik ben zo’n gek die dat doet. Tot ik zoals maandag eerst een voet zag, en dan een paar tenen. Toen besefte ik: dit is een mens. Ik ben achteruitgegaan en ben beginnen te wenen", aldus Imad in Het Nieuwsblad.

Lees ook: Prijzen ferrytickets onbetaalbaar voor Marokkaanse diaspora

De Turkse rampenbestrijdingsdienst AFAD, waarmee Imad Ben nauw samenwerkt, zorgt voor het echte bergingswerk in de stad Hatay. "Het is graven, graven, graven, tot iemand vraagt om stil te zijn omdat hij denkt dat hij iets gehoord heeft. En dan blijft het stil. Vijf minuten lang en stiller dan de nacht. Terwijl het rondomrond vol mensen staat. Indrukwekkend. Maar al te vaak zonder resultaat. In de vijf dagen hier hebben we nog geen enkele overlevende gevonden. We doen er nochtans alles aan. De klok rond. Eten gebeurt tijdens het zoeken. Met een kraan tot bovenop de berg beton gebracht."

De miljoenenstad Gaziantep in het zuiden van Turkije, waar de reddingswerker na Hatay naartoe gaat, is eveneens zwaar getroffen en ook daar liggen de doden nog onder het puin en komen ze handen tekort om ze uit te graven. "Oorlogstaferelen zijn zonder oorlog. Auto’s liggen op het dak, huizen en woonblokken liggen plat en de gebouwen die niet plat liggen, staan schuin. Alsof een atoombom gevallen is en de luchtdruk ze zo geplaatst heeft. Dit is erger dan wat ik gezien heb in Oekraïne. De dodentol alleen al. Dit is next level", vertelt Imad.

Lees ook: Waterput in Bangladesh als eerbetoon aan doodgeschoten Firdaous

Imad Ben bracht vorig jaar vier maanden door in Oekraïne. Daar probeerde hij vluchtelingen uit het oorlogsgebied te krijgen, desnoods met een privéjet. In januari bouwde hij een waterput in Bangladesh als eerbetoon aan de 11-jarige Firdaous uit Merksem die het slachtoffer werd van een schietincident. "Anderen helpen maakt me gelukkig. Ik ken mensen die gelukkig zijn door te kiezen voor geld, een carrière in de sport of opklimmen in het bedrijfsleven. Ik word gelukkig van mensen te helpen met wie ik geen enkele band heb. Daarnaast is vreemden helpen ook jezelf heropvoeden: beseffen dat het leven niet alleen over jezelf gaat, en dat je niet de belangrijkste persoon op aarde bent."