Hasj of coke: "Het zijn altijd Marokkanen"

Net als de meeste schippers is de smokkelaar thuis in elke haven, hij voer decennialang met een boot vol hasj en zou het nu nog doen als hij de kans zou krijgen. Tien jaar geleden werd hij in Spanje aangehouden. "We werden gepakt in het straatje van Gibraltar. Een man of vier sprongen aan boord met getrokken pistolen. De politie bracht ons naar Alicante. Ik was de lul, ik moest zitten, want ik was van Holland. Mijn bemanning, dat waren twee Kenianen, hebben ze alleen maar het land uitgezet." Hij kreeg drie jaar cel in Spanje, wat niet verschilt van een Nederlandse cel, zegt hij, "alleen behandelen ze je daar met meer respect". En er werd voor zijn gezin gezorgd zolang hij in de gevangenis zat. "Ze kwamen eigenlijk niks tekort, er was altijd geld," zegt hij aan het blad.

Lees ook: Marokkaan leidde groot netwerk voor cocaïnesmokkel in Spanje

De tachtiger kwam voor het eerst in contact met de hasjsmokkel in de jaren zestig. Hij kreeg de vraag om een contactpersoon te vinden voor de smokkel van hasj en hij kon met deze informatie vijf- of zevenduizend gulden verdienen. Hij reed naar Workum om ’de bolle’ op te zoeken, een man die hij niet persoonlijk kende, maar die goed zou zijn voor de klus. En dat bleek te kloppen. Bolle zocht ook zelf wat mensen om hasj binnen te brengen. "Twee tochtjes voor 350 duizend gulden. Zou je zelf niet eens voor ons willen varen? Je hoeft niet meteen te antwoorden, denk er maar over na." Hij had meteen interesse en een tijdje later voerde hij zijn eerste smokkelreis uit naar Marokko, waar ’s nachts 1500 kilo hasj aan boord werd gebracht en meteen weer uitgevoerd. Voordat het dag werd waren ze alweer 70 mijl uit de kust van Marokko. Aan de Noordzee werd de lading overgeladen op ’binnenbrengers’, die de drugs aan wal brachten.

Lees ook: Marokkanen veroordeeld voor drugssmokkel via Zeebrugse haven

De pakkans lijkt inmiddels wel wat groter te zijn geworden, schepen hebben nu een gps waarmee ze makkelijk te volgen zijn. En daarnaast zijn er ook nog zaken zoals de onderschepte PGP-berichten die justitie kan ontcijferen. Mensen worden nu vaak veroordeeld, zoals Muhammed S. die dertien jaar kreeg voor de smokkel van 216 kilo cocaïne met de Urker kotter Z181 in 2017. De Marokkaan zou rechtstreeks in contact hebben gestaan met Ridouan Taghi, de hoofdverdachte in het Marengo-proces. Urker Johan N., eigenaar van de Z181, zegt dat hij zwaar onder druk was gezet om mee te doen, ze kenden zijn hele gezin en hij weigerde dan ook te praten uit angst. "Wat moet ik dan doen? De namen noemen? Dan ben ik misschien twee jaar eerder thuis, maar krijg ik een paar kogels door me heen."

Lees ook: Duikers om drugs van Marokko naar Spanje te smokkelen

Johan N. kreeg uiteindelijk vier jaar en heeft nooit iets losgelaten en dat is volgens de smokkelaar logisch. "Coke is een gevaarlijke handel. Heel anders dan de hasj", zegt hij. Met coke heeft hij naar eigen nooit te maken gehad. Maar hasj of coke, "het zijn altijd Marokkanen die erachter zitten". Hij kent de smokkelaars met wie hij werkt niet persoonlijk en is ook niet bang dat ze hem neerschieten, maar toch wil hij zijn naam liever niet in de krant. Zijn angst gaat over iets helemaal anders, hij wil namelijk nog steeds tochtjes maken, ook al is hij inmiddels 88 en loopt hij met een rollator. "Je hoeft helemaal niet sterk te zijn om een boot te besturen, dat doe je met een muis, dus zolang je in de stoel op de brug kunt zitten kun je varen, en zolang je kunt varen kun je ’tochtjes’ maken."