Nordin, met opzet aangereden na verkeersruzie in België

De jonge vrouw was met haar man op weg naar school om hun kinderen af te halen toen een 24-jarige bestuurder agressief inhaalde. Volgens haar liep de situatie vervolgens uit de hand en werd haar echtgenoot het slachtoffer van een racistische agressie en met opzet aangereden. De dader vluchtte weg en gaf zich later zelf aan bij de politie.

"Vrijdag rond 16u30 gingen mijn echtgenoot en ik de kinderen afhalen van school. Wij reden op de singel richting grote steenweg. Rechts van ons moesten de bestuurders invoegen. We zagen plots iemand links van ons met snelheid aankomen waardoor onze wagen tegen de berm terecht kon komen. De man moest en zou invoegen terwijl hij er niet meer tussen kon. Ietsje verder vroegen we hem of hij het eens wat rustiger aan kon doen. Hij stond te roepen dat wij terug naar ons land moesten gaan waarop ik duidelijk maakte dat we hier zouden blijven en hij er maar mee moest leren leven. ’Goed, blijf maar dan zijn jullie voor iets goed. Om onze appartementen schoon te maken.’, zei hij.

We besloten gewoon verder te rijden want het werd ons duidelijk dat het racistische uitspraken waren en het geen zin had om met zulke haatdragende mensen in discussie te gaan. Aan het stoplicht voor we op de grote steenweg kwamen vond hij het weer nodig om ons uit het niets van links af te snijden. Mijn echtgenoot moest alweer heel hard remmen. Ik ben 3 maanden in verwachting en heb de gordel hevig gevoeld tegen mijn buik. Voor mijn man ging dit te ver. Ondertussen kwam hij zo voor ons terecht. Ietsje verder wou hij naar links en moesten wij gewoon rechtdoor. Hij kon niet helemaal links geraken door het drukke verkeer maar probeerde zich ook daar tussen te wringen. Wij hadden de ruimte om naar voren te gaan verder richting het verkeerslicht. En zo kwam de bestuurder achter ons terecht.

Mijn echtgenoot stapte uit om verhaal te halen bij de man. Hij hield zijn raam omhoog. Ondertussen zei een dame die rechts van ons reed dat ze de politie voor ons aan het bellen is en dat ze alles had zien gebeuren. Links van ons stond een andere bestuurder en hij stopte waardoor de dader niet weg kon. Ondertussen stapte ik ook uit en zei tegen mijn echtgenoot dat hij terug moest komen omdat de politie al werd gebeld voor ons. Ik was al teruggekeerd naar de wagen, en het werd groen dus keerde mijn man ook terug want met raam dicht kon hij toch geen gesprek voeren.

Toen mijn man zich omdraaide en terug stapte naar de wagen reed de dader opzettelijk mijn echtgenoot met volle gas op korte afstand omver. Hier begon mijn nachtmerrie. De bestuurdersdeur kwam door de zware klap helemaal los waar mijn echtgenoot tussen zat. Zo zag ik hem een paar meters verder wegvliegen tegen de grond. De dader stopte door de klap, en reed dan nog een keer over hem heen en vluchtte dan de autosnelweg op. Mijn echtgenoot rolde onder de wielen en kwam zo nog verder terecht. Ik zag al het bloed uit zijn hoofd vloeien. De brandwonden en schaafwonden en opzwellingen over heel zijn bovenlichaam...

Heb hem gesmeekt bij mij te blijven. Hoorde hem alleen meer kreunen van de pijn en de shahada uitspreken. Op een gegeven moment zag ik de ambulanciers vanuit de auto 2 doeken omhoog trekken en dacht ze deze over hem heen te leggen. Ik stortte bijna in elkaar en dacht nee daar gaat hij ik ben hem kwijt. Toen ik er naartoe ging zag ik dat ze die omhoog hielden om foto’s en beelden te vermijden. De beelden blijven zich afspelen in mijn hoofd. Keer op keer. Slapeloze nachten, nachtmerries. Ik voel me leeg en helemaal verlamd. Hoe moet ik mijn 2 oudste kindjes uitleggen waar papa nu is en wat er gebeurd is.

Ik wil gerechtigheid! Dit is onmenselijk! Deze persoon heeft mijn echtgenoot bewust van het leven willen beroven. Want hij wou ons niet in dit land. Hij beseft niet hoeveel schade hij ons gezin heeft berokkend en nog is aan het berokkenen. Ik wilde dit verhaal delen om te laten zien waar haat toe kan leiden. De gebeurtenissen worden nu beschreven als een geval van verkeersagressie maar hier was meer aan de hand.

Ik wilde via deze weg ook iedereen hartelijk bedanken die daar meteen ter plekke klaar stond voor ons. De voorbijgangers voor hulp en de troost, de getuigen die stopten om verklaring af te leggen, de hulpdiensten en politie die er meteen stonden en ingrepen. Dank jullie wel!"