Marokkaanse christenen moeten geloof verstoppen

In Marokko, een land met een islamitische traditie, hebben christelijke Marokkanen geen andere optie dan te leven volgens de islamitische riten. Zij moeten noodgedwongen voldoen aan koranische verplichtingen met betrekking tot huwelijk, bruidsschat, verstoting, polygamie, erfenis, en andere. Ook kunnen zij hun kinderen niet de namen van christelijke heiligen geven en moeten zij islamitisch onderwijs krijgen, dat verplicht is op alle scholen in het koninkrijk en op alle niveaus. "Het ergste van alles is de afwijzing en het sociale stigma waarmee we worden geconfronteerd. Velen van ons zijn zelfs hun baan kwijtgeraakt," vertelt Said, die in het geheim als David is gedoopt, aan Omnes Mag.

Lees ook: Sint-Pieterskathedraal in Rabat viert 100e verjaardag

Volgens een rapport van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zijn er bijna 8000 christenen (katholieken, orthodoxen en evangelicalen) in Marokko, die gedwongen zijn hun geloof in het geheim te beleven, binnenshuis, in wat zij "huiskerken" noemen. Er zijn momenteel twee bisdommen in het koninkrijk, onder leiding van twee Spaanse aartsbisschoppen: kardinaal Cristóbal López Romero, een Salesiaan, belast met het aartsbisdom Rabat, en Emilio Rocha Grande, een Franciscaan, onlangs tot aartsbisschop van Tanger gewijd. Veel religieuzen zijn aanwezig in tehuizen, weeshuizen, vrouwencentra en andere religieuze instituten in het hele koninkrijk. "Wij zijn hier om de schoonheid van het christendom te tonen door middel van liefdadigheid," zegt een franciscaan die werkzaam is bij het Witte Kruis in Tanger.

Artikel 220 van het Marokkaanse wetboek van strafrecht voorziet in gevangenisstraffen van zes maanden tot drie jaar voor iedereen die "door geweld of bedreigingen een of meer personen heeft gedwongen of verhinderd een godsdienst te belijden of de uitoefening daarvan bij te wonen". Dit wordt bestraft met een gevangenisstraf van zes maanden tot drie jaar en een boete van 200 tot 500 dirham. Dezelfde straf wordt opgelegd aan eenieder die "verlokkingen aanwendt om het geloof van een moslim te ondermijnen of hem tot een andere godsdienst te bekeren, hetzij door misbruik te maken van zijn zwakheden of zijn noden, hetzij door onderwijs- of gezondheidsinstellingen, asielen of weeshuizen te gebruiken voor deze doeleinden".

Toch heeft Rabat verschillende internationale mensenrechtenverdragen ondertekend die godsdienstvrijheid en het respect voor de vrijheid van het geweten van zijn burgers verplicht stellen. "Godsdienstvrijheid en gewetensvrijheid zijn onlosmakelijk verbonden met de menselijke waardigheid", benadrukte paus Franciscus tijdens zijn bezoek aan Rabat in 2019, in aanwezigheid van Koning Mohammed VI. "Ik sta garant voor de bescherming van Marokkaanse Joden en buitenlandse christenen die in Marokko wonen", was het antwoord van de Marokkaanse monarch.

Lees ook: Godsdienstvrijheid staat ook in Marokko onder druk

"Moslims hebben in het algemeen veel respect voor buitenlandse christenen, maar zijn tegelijkertijd erg hard voor degenen onder ons die de islam hebben verlaten, die worden verraders genoemd", hekelt Hicham, een bekeerde christen die voorzitter is van een vereniging voor de verdediging van mensenrechten en vrijheden. Hij legt uit dat "christenen in het geheim moeten bidden, uit angst te worden beschuldigd van proselitisme, van het breken van het geloof van moslims". Zijn vereniging, die door de autoriteiten niet wordt erkend, zet zich in voor de erkenning van de rechten van alle religieuze minderheden, waaronder sjiitische, Ahmadi- en Ibaditische moslims.