Abdelmajid Mehdi, een leven in armoede... en een triomf in Parijs

De in 1950 in het Marokkaanse Taza geboren Abdelmajid Mehdi raakte al op jonge leeftijd geïnspireerd door tekenen, dankzij zijn vader. Op 14-jarige leeftijd presenteerde hij zijn eerste werken op de jaarmarkt van Taza, schrijft Jeune Afrique.

Lees ook: Amsterdam eert ’Marokkaanse Van Gogh’ met brug

Zijn reis naar Frankrijk begon in 1970 toen hij door een delegatie van het Franse immigratiekantoor werd geworven om in de industrie te werken. Na tien jaar in fabrieken te hebben gewerkt, besloot Abdelmajid Mehdi in 1980 een opleiding te volgen tot bouwkundig tekenaar. Ondanks een tijdelijk succes kreeg hij in 1990 te maken met een traumatische ervaring, waarbij hij dakloos werd en al zijn kunstwerken verloren zag gaan. Hij keerde terug naar Marokko, maar kwam na vier jaar terug naar Frankrijk om zijn leven weer op te bouwen.

Zijn leven veranderde toen hij Sherazade ontmoette, die een video van zijn situatie deelde op sociale media. Dit leidde tot aandacht van de media en galerieën. Leïla Amrouche, journaliste van Brut, bracht Abdelmajid Mehdi in contact met het Palais de Tokyo en de kunstenaar Mohamed Bourouissa, die al jaren naar hem op zoek waren. Hierdoor kon Abdelmajid Mehdi eindelijk zijn werk tentoonstellen in de expositie ’Signal’, waarin twintig van zijn stukken te zien zijn.

Lees ook: Ayoub Kharkhach wint prestigieuze prijs in Amsterdam

Abdelmajid Mehdi concludeert dat er altijd hoop is, zelfs wanneer alles verloren lijkt: "Zelfs in de diepste put is er altijd iemand die een emmer en een touw naar beneden kan gooien."