Algerije klem door steun aan Polisario

Het Polisario, dat financieel en militair gesteund wordt door Algerije, probeert het model van Hezbollah te kopiëren, maar heeft daar de middelen niet voor, schrijft Bloomberg. In tegenstelling tot Iran beschikt Algerije niet over de strategische macht of de nodige bondgenoten om het op te nemen tegen Marokko, dat gesteund wordt door landen als de Verenigde Staten en Frankrijk. Sinds de Amerikaanse erkenning van de Marokkaanse soevereiniteit over de Sahara in 2020 boekt Rabat diplomatieke en economische successen, met onder meer grote investeringen in infrastructuur zoals de haven Dakhla Atlantique. Tegenover deze ontwikkelingen lijken de acties van het Polisario beperkt en ineffectief.

Lees ook: Ontvangst Polisario-leider door Abdelmadjid Tebboune bespot in Marokko

De steun van Algerije aan het Polisario is een zware financiële last. De militaire en diplomatieke uitgaven verbruiken essentiële middelen, terwijl de Algerijnse economie in zwaar weer verkeert. Desondanks blijft Algerije een organisatie zonder internationale erkenning financieren en isoleert het zich steeds meer op het wereldtoneel. De Afrikaanse Unie, die vroeger het Polisario steunde, zoekt toenadering tot Marokko, terwijl Algerije vasthoudt aan een achterhaalde strategie.

Net als Iran met Hezbollah lijkt Algerije te denken dat een conflict van lage intensiteit genoeg is om Marokko te destabiliseren. Maar deze strategie werkt averechts. In plaats van Marokko te verzwakken, versterkt het de positie van het land. De toenadering tussen Rabat en Washington, Parijs en Tel Aviv, en de economische samenwerking met China en India, vergroten de regionale invloed van Marokko. Het Polisario, dat beperkt is tot woestijngebieden, kan niet op tegen de moderne militaire macht van Marokko.

Lees ook: Polisario valt Marokko opnieuw aan

De verzwakking van het Polisario is ook diplomatiek zichtbaar. Verschillende Afrikaanse landen hebben consulaten geopend in Laayoune en Dakhla, waarmee ze feitelijk de Marokkaanse soevereiniteit erkennen. Algerije trekt zich terug uit regionale samenwerkingsverbanden en sluit zich zo uit van diplomatiek overleg.

De steun aan het Polisario voedt de onvrede in Algerije, ook al beweren de lokale media het tegendeel. De deviezenreserves van het land nemen zorgwekkend af, terwijl de financiering van het conflict ten koste gaat van de bevolking. De hoge werkloosheid en inflatie wakkeren sociale onrust aan. Het Algerijnse regime, dat te maken heeft met toenemend protest, kan de gevolgen ondervinden van zijn koppige steun aan een verloren zaak.

Lees ook: Algerije wil Polisario bewapenen om Marokko aan te vallen

In Marokko gaat de economische ontwikkeling van de Sahara in snel tempo door. De haven Dakhla Atlantique, een megaproject van 10 miljard dirham, moet de regio een strategisch handelscentrum maken. Investeringen in hernieuwbare energie bevestigen de integratie van de Sahara-provincies in een duurzame ontwikkelingsstrategie.