Zal Algerije aan Marokko een toegangsverbod opleggen in de Straat van Gibraltar?

De EP-leden Philippe Michel-Kleisbauer (Modem) en Jean-Jacques Ferrara (Les Républicains) hebben in hun verslag over "Defensie-uitdagingen in het Middellandse Zeegebied" de ontwikkeling van de capaciteiten van de Algerijnse strijdkrachten belicht. "De verwachte evolutie in tonnage van de marinecomponent is +120% tussen 2008 en 2030", merkten zij op. In dezelfde periode zal de Algerijnse vloot naar verwachting met 3,5% groeien. Volgens Franse parlementsleden zal de modernisering van de Algerijnse militaire capaciteiten worden voortgezet.

Lees ook: Marokko: nieuwe militaire zone tegen ambities Algerije

Zij maken melding van de ontwikkeling van een "offensieve capaciteit op volle zee", vooral geconcentreerd op Mers El-Kebir, "een vermogen tot het uitvoeren van grote aanvallen, ook in Europa, met onderzeeërs die zijn uitgerust met SS-N-30 Kaliber raketten [waarvan overigens het bereik beperkt is in vergelijking met de door de Russische marine gebruikte raketten, ndvr], en de gevechtsvliegtuigen Su-30 MKA en Mig-25 PDA", met een ballistisch vermogen voor de SS26 Iskander-raket". Deze hebben de mogelijkheid om gebieden in het westelijke Middellandse Zeegebied de toegang te versperren en te blokkeren door middel van een luchtverdedigingssysteem met de S-300. Binnenkort komt daar de S-400 bij en gesofisticeerde radarsystemen, stoorzenders en systemen voor elektronische oorlogvoering.

Dankzij deze capaciteiten zou Algerije "een luchtbel creëren die de toegang tot de Straat van Gibraltar en zelfs het zuiden van Spanje ontzegt en zo de westelijke Middellandse Zee verdedigt", aldus generaal Philippe Moralès, commandant van luchtverdediging en operaties (CDAOA). Anders gezegd: indien Algerije erin slaagt deze militaire doorbraak te realiseren, zal het de Marokkaanse marine kunnen blokkeren in geval van een conflict.

Lees ook: Algerije jubelt om "pijnlijke vernedering" Marokko

Verder merken de auteurs van het rapport op dat "Algerije in dit stadium niet de wil heeft om macht te tonen" en dat de "massale herbewapening dus hoofdzakelijk afschrikkende bedoelingen zou hebben. Het is namelijk een strategisch signaal aan zijn Marokkaanse tegenstrever om de bescherming van het grondgebied te zien in de context van grote bezorgdheid over de veiligheid aan zijn grenzen [ook met Mali en Libië], het behoud van het prestige van het leger en het illustreren van de invloed van het leger op de politieke macht".