Algerije of Marokko? Tunesië twijfelt

"Bij gebrek aan transparante en geloofwaardige officiële communicatie zijn interpretaties over het bezoek van de Tunesische minister van Buitenlandse Zaken aan Algerije, om uitleg te geven over vermoedens in Algerije over een Tunesische poging om de betrekkingen met Marokko en Israël te normaliseren, van groot belang en moeten worden geanalyseerd," zegt Elyes Kasri in een opiniestuk gepubliceerd op de website Kapitalis. Woensdag werd de Tunesische minister van Buitenlandse Zaken, Nabil Ammar, ontvangen door de Algerijnse president Abdelmadjid Tebboune.

Lees ook: Algerije heeft Tunesië in een vazal veranderd

De voormalige Tunesische ambassadeur is niet te spreken over deze uitnodiging, die hij ziet als een inmenging van Algiers in het buitenlands beleid van Tunesië, "waarbij men onbewust de onafhankelijkheid en soevereiniteit negeert" en Tunesië als "de 59ste provincie van Algerije" beschouwt. Volgens Elyes Kasri heeft "de Tunesische diplomatie in de afgelopen jaren veel fouten gemaakt, waarbij een te sterke focus op Algerije en ongelijke relaties met deze buur bovenaan de lijst van diplomatieke missers staat."

De voormalige ambassadeur van Tunesië in Seoel, New Delhi, Tokio en Berlijn is daarentegen voorstander van een normalisering van de betrekkingen tussen zijn land en Marokko. "Ongeacht de kritiek op Marokko, we moeten het verleden en de reddende rol van Marokko niet vergeten toen terroristen uit Libië via Algerije Gafsa aanvielen in januari 1980, noch het strategisch voordeel van het herstellen van samenwerkings- en vertrouwensrelaties met dit broederland waarmee we veel overeenkomsten hebben, ook al worden ze beïnvloed door een soms overweldigende en overdreven concurrentie," benadrukte hij.

Lees ook: President Algerije beschuldigt Marokko van complot tegen Tunesië (video)

"Het is hoog tijd om de diplomatieke en strategische keuzes van de afgelopen jaren te herzien, omdat ze ons naar isolatie en een doodlopende weg leiden en Tunesië tot een doelwit maken voor elke vorm van externe overheersing, met name door het land keuzes op te leggen die tegen zijn belangen ingaan," concludeert de diplomaat.