Amir (14) spreekt voor het eerst sinds zijn ontvoering in België

"Ze waren die bewuste ochtend met zes in huis", vertelt de papa van Amir aan Het Nieuwsblad. "Ons dochtertje van 7, Amir, zijn broertje van 11 en één van de neefjes die was komen logeren. In ons huis stond niet meer veel, want we waren aan het verhuizen. Het was een hectische periode, mijn moeder was drie weken eerder gestorven aan corona. Zij was één van de eerste slachtoffers. Het hele land zat toen al een maand in lockdown. Ik liep nog rond, het broertje van Amir en zijn neefje zaten nog met de PlayStation te spelen. Ze hoorden gebonk op de deur en riepen dat er dieven in huis waren. Mijn vrouw en ik zijn meteen uit het raam gaan kijken. We hoorden mannen de trappen oplopen en schreeuwen: ’Federale politie, politie, politie’. Ze waren met vier. Ze droegen politievesten, handschoenen en bivakmutsen, alleen hun ogen waren te zien. We werden onder schot gehouden en moesten op de grond gaan liggen. ’Kankerjoden’, riepen ze. ’We moeten vijf mille hebben’. We vroegen of ze 5000 of 50.000 euro bedoelden, maar ze maakten ons duidelijk dat ze 5 miljoen euro moesten hebben. Ik zei dat ze aan het verkeerde adres waren, dat ik dat geld niet had. Ik wees hen erop dat mijn huis te koop stond. ’Ik moest het dan maar aan vrienden vragen’. Ze dreigden ermee Amir een kogel door het hoofd te jagen. We hadden toen nog geen idee dat ze hem wilden meenemen".

Amir die inmiddels 14 jaar is, vertelt dat zijn handen op zijn rug werden vastgebonden. "Ik kreeg een skibril op en een zwarte bol in mijn mond geduwd zodat ik niet kon schreeuwen. Ze duwden me in een auto. Ik had geen schoenen aan, alleen kousen. Ik moest in het midden op de achterbank zitten, tussen twee mannen in. Ze zetten me ook een koptelefoon met rockmuziek op. Ze hebben drie kwartier tot een uur met me rondgereden. Tot ze ergens inreden en mijn colsonbandje doorknipten. Dan werd ik naar een kamer gebracht, waar de bol uit mijn mond mocht. De ramen van de kamer waren dichtgeplakt, het was er heel donker. Het moet toen al een uur of vijf zijn geweest. Ze vroegen of ik honger had. Ik kreeg een broodje kaas en melk. Maar ik kreeg nauwelijks een hap door mijn keel, en melk lust ik sowieso niet. Na 48 uur mocht ik terug naar huis, verzekerden ze me. Ik heb een beetje kunnen slapen. Helemaal niet comfortabel met een skibril op. Ik was niet alleen, want ik hoorde iemand snurken. Op dag twee kreeg ik een tv op de kamer en een PlayStation. Een afstandsbediening was er niet, ik moest aan de mannen vragen wat ik wilde zien. Ik heb vooral naar series op Netflix gekeken, series die ik al had gezien: Prison Break en Vikings bijvoorbeeld. Ik heb vrij snel ook een tandenborstel en oorstokjes gevraagd. Twee keer in de week mocht ik douchen. Als ik naar de douche of naar de wc ging, moest ik elke keer de skibril opzetten."

In artikels over het proces van de vader van Amir, die beschuldigd wordt van cocaïnesmokkel, werden grote geldbedragen genoemd. "Maar die waren manifest onjuist", zegt hij in dezelfde krant. "De daders hebben door die berichten wellicht geld geroken. Wanneer men een criminele ingesteldheid heeft en die bedragen leest, ontstaan er zulke ideeën".

Amir krijgt een jaar later nog altijd psychologische begeleiding. "Hij kan slecht slapen en hij krijgt nog altijd psychologische begeleiding van een traumatoloog", vertelt zijn mama. En ook zijn broertje en zusje leden hieronder. "Ze zijn wekenlang bij een schoonzus gebleven. Dat klinkt misschien gek, maar wij wilden hen niet meer zien totdat Amir weer thuis zou zijn, totdat ons gezin herenigd zou zijn. Ons leven wordt nooit meer zoals voor de ontvoering. Je leeft nog elke dag met angsten. Ons dochtertje durft niet meer alleen buiten te spelen en wij kijken vaak schichtig over onze schouders om te zien of er geen gevaar dreigt. Het was vreselijk, dagen van nauwelijks slapen en eten. En een knagende onzekerheid. Om de beurt probeerden we elkaar recht te houden. Vond de ene de kracht niet meer, dan vond de andere die wel om de dag door te komen. We konden tegen niemand iets zeggen om het leven van Amir niet in gevaar te brengen.

De ouders konden een bedrag van 330.000 euro bijeenzamelen voor de vrijlating van hun zoon. De politie ging over tot actie toen de jongen op maandag 1 juni weer thuis was. Een aantal betrokkenen waren op dat moment al in beeld. In totaal werden uiteindelijk 13 verdachten gearresteerd.