Farah El Bastani rijzende ster in Belgische modewereld

Farah staat in de Verbeke Foundation zelf model om de modetrends te tonen, onder begeleiding van citta-styliste Sarah Collier. Tijdens de fotoshoot vertelde de 31-jarige styliste dat ze in 2010 samen met haar zus een eigen blog begon. "We spaarden voor een kleine camera en voor we het goed en wel beseften, werden we uitgenodigd voor winkelopeningen en kregen we thuis leuke pakketjes opgestuurd. Het waren de beginjaren van de bloggers en als twee modebewuste meisjes met buitenlandse roots wisten we de aandacht van pers en PR-bureaus snel te trekken. Ik studeerde toen rechten. Een medestudente - die toen ook werkte als model - vroeg me om haar te stylen voor een fotoshoot. Ik vond het fantastisch om te doen. Daarna deed ik verschillende jobs. Zo werkte ik in een boetiek en in de horeca. Mijn vrije tijd gebruikte ik om een portfolio samen te stellen over mijn werk. De echte doorbraak kwam er 2017, toen ik werd gevraagd om de jonge zangeres Blanche te stylen".

De ouders van Farah waren eerste generatie migranten en hechtten ontzettend veel belang aan het behalen van een diploma. "Ik studeerde rechten om hen te plezieren, maar werkte in stilte wel voort aan mijn modedroom. Mijn passie voor mode heb ik nochtans van hen geërfd. Mijn moeder is een kokette dame, mijn vader was in de jaren zeventig een echte flamboyante man. Voor hen is het vanzelfsprekend dat je er goed uitziet. Ze hadden er echter nooit bij stilgestaan dat je met stijl ook een carrière kan uitbouwen. Nu ze dankzij mijn publicaties in verschillende magazines en mijn werk voor televisie hebben ontdekt wat ik doe, zijn ze natuurlijk apetrots", zegt Farah aan de Gazet van Antwerpen.

Af en toe krijgt El Bastani te maken met vooroordelen, zo stroomden er toen ze in De Zevende Dag sprak over de styling van Ella, heel wat negatieve opmerkingen binnen via sociale media. "Weet je, voor sommige mensen uit de Marokkaanse gemeenschap ben ik misschien geen goede moslima, voor de doorsnee-Vlaming ben ik té Marokkaans. Ik besef maar al te goed dat ik ergens tussenin zit. Ik heb vooral geleerd om me niet te vergelijken met anderen, want daar word ik alleen maar ongelukkig van. Negativiteit ban ik uit mijn leven. Ik moet alleen verantwoording afleggen aan mezelf, mijn lief, mijn vrienden en familie. Ik groeide op als oudste in een gezin met vijf kinderen. Mijn ouders lieten ons altijd heel vrij en gaven ons de ruimte om te kunnen ondernemen. We woonden in Oostmalle, waar we altijd wel wat anders waren dan de anderen. Maar ik vind het net fijn om een beetje buiten de lijntjes te kleuren. Ik focus op mezelf en ga nooit energie steken in mensen die ik niet ken. Iedereen leeft tenslotte hoe hij of zij dat zelf verkiest. Ik raad jongeren aan om zich zo veel mogelijk te omringen met een positieve bubbel".

Toch wil Farah ook wel een rolmodel zijn voor andere vrouwen. Als kind had ze een enorme behoefte aan rolmodellen waarmee ze zich kon identificeren. "Ik vind dat wij in onze samenleving nog te veel in hokjes denken. In wij en zij. Antwerpen is misschien wel de meest multiculturele stad ter wereld, maar de muren tussen de gemeenschappen zijn nog altijd heel hoog. Het is zelfs zo erg dat we hier in wijken denken! Ik wil dat zo veel mogelijk in vraag durven stellen en alles opentrekken. Als styliste kan ik dat ook. Op een of andere manier ben en voel ik me verantwoordelijk voor het beeld dat ik van de stad ophang. Het is dan belangrijk om hierin de juiste keuzes te maken".