Gewapend conflict tussen Marokko en Algerije in zicht?

"De betrekkingen tussen de twee ’broederlanden’ zijn nooit rustig geweest. Maar sinds enkele maanden heeft de kilte plaatsgemaakt voor openhartige vijandigheid. Oorzaak hiervan is de eeuwige ruzie over de Sahara", schrijft het blad.

Marokko is Algerije een stap voor in het 30 jaar oud conflict. De diplomatieke overwinningen van het koninkrijk zijn geen geheim meer. Donald Trump, voormalig president van de VS, heeft op 10 december vorig jaar besloten om de Marokkaanse soevereiniteit over de Sahara te erkennen in ruil voor een normalisatie van de betrekkingen tussen Marokko en Israël. Een andere diplomatieke overwinning van Marokko is de vestiging van meerdere consulaten van Afrikaanse landen in de Sahara. Deze prestaties zetten kwaad bloed bij Algerije en de Polisario.

Terwijl Marokko steeds meer diplomatieke successen boekt, verliest de Algerijnse diplomatie steeds meer invloed. "Binnen de Afrikaanse Unie behoort de Algerijnse quasi-monopolie op de Commissie voor Vrede en Veiligheid, waardoor het de Sahara-kwestie op elke bijeenkomst van de pan-Afrikaanse organisatie aan de orde kon stellen, nu tot het verleden", benadrukt de auteur van het artikel.

Het conflict tussen de twee buurlanden ontvouwt zich als gevolg van deze situatie op militair terrein. Sinds de ingreep van Marokko bij de grensovergang van Guerguerat in november vorig jaar is er opnieuw oorlog tussen Rabat en de Polisario. Milities van de separatistische beweging blokkeerden al weken de doorgang naar Mauritanië. Sinds de militaire ingreep om de grens vrij te maken worden bijna wekelijks aanvallen op de Marokkaanse verdedigingsmuur aangekondigd door de Polisario. Deze aanvallen, die niet kunnen worden bevestigd, worden systematisch door het Algerijns persagentschap APS gepubliceerd.

Jeune Afrique schrijft verder dat noch Algerije noch Marokko een gewapend conflict willen en zich bewust zijn van de catastrofistische gevolgen van een dergelijk conflict voor beide landen. "Maar de geschiedenis toont aan dat de twee landen niet altijd hun agressiviteit in toom kunnen houden".