Marokkaanse diplomatie succesvoller dan Algerijnse en Europese

Marokko zet in op ’soft power’ en economische samenwerking om zijn invloed te vergroten. Een voorbeeld hiervan is de gaspijpleiding tussen Nigeria en Marokko. Ook investeert Marokko in onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur in de Sahel en organiseert het bijeenkomsten om de regio te integreren in de Atlantische ruimte.

Lees ook: Marokko is Maghreb-buren stap voor

Algerije daarentegen richt zich vooral op steun aan separatistische bewegingen en een militaire aanpak. Het land heeft geen duidelijke strategie en verliest daardoor invloed in Afrika, aldus Jeune Afrique. De Algerijnse hulp blijft beperkt tot incidentele steun en biedt geen duurzame oplossingen voor problemen als armoede en extremisme.

Sabri Louh, expert in internationaal recht, migratie en conflicten in de Sahara, stelt dat Marokko sinds 2012 een "proactieve confrontatiepolitiek" voert. Koning Mohammed VI heeft directe contacten met Afrikaanse landen en sluit bilaterale overeenkomsten op verschillende gebieden.

Lees ook: Marokko bemiddelt voor vrijlating ex-president Mohamed Bazoum

Marokko’s terugkeer tot de Afrikaanse Unie in 2017 na 32 jaar afwezigheid was een strategische zet. Het land heeft de confrontatie met het door Algerije gedomineerde blok aangegaan en gewonnen, aldus Louh. Marokko zet in op "continentale projecten met wederzijds voordeel", in tegenstelling tot Algerije, dat "gewetens koopt met immorele en ongerechtvaardigde praktijken". Zelfs Frankrijk doet het minder goed dan Marokko in Afrika, volgens Louh. Zo vroeg Parijs Rabat om hulp bij de bevrijding van de Nigerese president Mohamed Bazoum, die sinds juli 2023 gevangen wordt gehouden.