Redouan, ’stoorzender’ op school, nu genomineerd voor ’Sociaal Werker 2022’

De toekomst van Redouan El Khayari zag er in zijn jeugd geheel uitzichtloos uit, totdat voor het eerst iemand hem vertelde dat hij als kind van Marokkaanse ouders, met ADHD, ook belangrijk was. Met veel passie zet hij zich nu op zijn beurt in voor andere mensen die niet worden gezien en weggezet worden omdat ze niet van belang zouden zijn. "Als nooit wordt gezien wie je bent en wat je in je hebt, ga je vanzelf geloven dat je er niet toe doet. Jongeren en volwassenen met een migratieachtergrond, mensen met een verstandelijke beperking, vrouwen. Het wordt niet eens opgemerkt dat het gebeurt. Daar schrik ik steeds opnieuw van", zegt hij in het AD.

Lees ook: Topvrouw Ilham Kadri brak doorheen drie glazen plafonds

El Khayari was niet verbaasd toen hij zag dat Nederlanders hun huizen openstellen voor vluchtelingen uit Oekraïne, maar niet hetzelfde hebben gedaan voor Syrische vluchtelingen, die door dezelfde Russen werden platgebombardeerd. "Weet u wie dit nu als ongemakkelijk ervaren? De mensen die niet zagen dat dit voortdurend gebeurt in de samenleving. Jongeren met een migratieachtergrond in Den Haag zijn hierdoor niet geschokt, hoor. Ze weten niet beter. Ze zijn de vierde generatie die weet dat er met een dubbele maat wordt gemeten."

Als Nederlandse vader met Marokkaanse achtergrond is Redouan aanwezig bij elk oudergesprek op de school en opvang van zijn drie kinderen. "Omdat ik weet hoe belangrijk de sociale achtergrond van ouders is bij de beoordeling van kinderen. Ik kreeg met een score van 509 voor mijn eindtoets op de basisschool een advies voor de praktijkschool. Het verwachtingspatroon was dat ik met de achtergrond van mijn ouders nooit hoger zou komen. En het gebeurt nog stééds. Die vicieuze cirkel blijft in stand door de uniforme manier waarop naar mensen wordt gekeken."

Redouan slaagde er na een moeizaam onderwijstraject in om cum laude af te studeren en beschikt over een wetenschappelijke mastergraad in sociologie aan de Erasmus Universiteit. "Mijn collega docenten en onderzoekers op de Haagse Hogeschool zijn mijn docenten van vroeger. Een van hen zei tijdens mijn studie dat ik op academisch niveau kon denken. U heeft geen idee hoe belangrijk het is als iemand dat tegen je zegt en ziet wie je bent. Aandacht doet alles bloeien, groeien en ontwikkelen. Die echte aandacht, echt luisteren, is nu ook dringend nodig om de enorme kloof te dichten die er is tussen mensen in de samenleving. Daar is sociaal werk voor."

Lees ook: Abdelali Bentohami: van jeugdspeler bij Ajax tot chirurg

Redouan zat als jongetje achterin de klas van de basisschool met een A4’tje met daarop ’stoorzender’ op zijn tafeltje geplakt. "Ik ben geboren in Tiel uit Marokkaanse ouders, de oudste in het gezin. Ik was een moeilijk kind, dat later de diagnose ADHD kreeg. Als je dan je leven vorm moet geven en de beschermende factor om je heen is niet zo groot, is dat moeilijk. Ik kreeg steeds meer door dat ik de wereld niet begreep en de wereld mij niet. Dat is een aanslag op je zelfvertrouwen". Hij moest vroeger als enige ook met een rode pen schrijven. "De andere kinderen hadden allemaal een groene pen. Want ik was niet alleen stoorzender, ik was ook nog linkshandig. Zo worden mensen voortdurend geconfronteerd dat ze anders zijn, afwijken van de standaard. Die uniforme benadering is de boosdoener in onze hele samenleving. We moeten weer gaan kijken naar wie mensen individueel zijn."

Zijn familie besloot op een bepaald moment om hem een andere ervaring op te laten doen, door hem naar de broer van zijn moeder in Den Haag te sturen. "Ik was 15 en vond het prima. Ik vond mijn oom altijd stoer. Hij studeerde aan de Haagse Hogeschool maatschappelijke dienstverlening. Zo zag ik dat je iets kan leren waarmee je ook stoer kan zijn: mensen helpen. Dat was mijn game changer."

Klik hier om op Redouan te stemmen