Sardines, ooit de "vis van de armen", worden een luxe in Marokko

De prijs van een kilo sardines, ook wel bekend als de "vis van de armen", is gestegen van 10 dirham naar meer dan 25 dirham, tot grote frustratie van mensen met een kleine portemonnee. De prijs van een krat sardines is opgelopen tot 450 dirham, terwijl een krat makreel ’kabayla’ 200 dirham kost, aldus Thami El Abied, een visverkoper in Azemmour. "We kopen de sardines voor 17,5 dirham en verkopen ze voor 20 dirham, terwijl we de makreel voor 8 dirham kopen en voor 10 dirham verkopen, maar sommigen verkopen de sardines voor 25 dirham en de makreel voor 15 dirham," vertelde hij aan Al Omk.

Lees ook: Marokkaanse visserijsector krimpt, Al Hoceima vormt uitzondering

Wat is de oorzaak van deze prijsstijging? De handelaren op de vismarkt wijzen naar speculanten en tussenpersonen. El Abied hekelt het bestaan van "duidelijke prijsmanipulatie vanwege het gebrek aan controle door de bevoegde autoriteiten". Abdelmajid El Kinani, een andere visverkoper op de markt van Azemmour, voegt eraan toe: "Ze laten ons niets over, we moeten genoegen nemen met maximaal één of twee dirham winst per kilo." Deze prijsexplosie van sardines heeft gevolgen voor de koopkracht van de consument. "Het is niet onze schuld, onze winstmarges zijn erg klein en sommige dagen kunnen we niet eens voorzien in de basisbehoeften van onze kinderen," verdedigt El Kinani zich.

Lees ook: Marokko: sterke stijging prijs sardines, de "vis van de armen"

"De burgers lijden en kunnen deze explosieve prijsstijging niet meer bijbenen. Het probleem ligt niet alleen bij de vis, maar bij alle soorten vlees waarvan de prijzen op een onlogische manier zijn gestegen," legt Moussa, secretaris van de vismarkt, uit. Volgens hem is het gebrek aan controle de oorzaak van de explosieve prijsstijging. Hij legt uit dat er een groep tussenpersonen en handelaren is die de markt beheersen door grote hoeveelheden vis tegen lage prijzen van de vissers te kopen en deze vervolgens tegen veel hogere prijzen aan de consument te verkopen, waarbij ze profiteren van de schaarste aan aanbod. Hij pleit voor een versterking van het toezicht op prijsmanipulatoren en doet een beroep op koning Mohammed VI "om in te grijpen en instructies te geven om de prijzen te controleren."