Sebta en Melilla snakken naar uitweg voor verstikkende maatregelen Marokko

In een artikel in El Confidential, beschrijft journalist Ignacio Cembrero de trage reactie van de Spaanse overheid toen Marokko in 2018 besloot om eenzijdig de grenzen met Sebta en Melilla te sluiten.

Volgens de auteur is er een lange lijst van maatregelen die Marokko heeft getroffen om de Spaanse steden economisch te verstikken. Hij vindt het opmerkelijk dat Sebta nog nooit heeft kunnen profiteren van de nabijheid van de hoogontwikkelde regio rondom Tanger. Het is volgens Cembrero te betreuren dat Spanje noch Marokko zich hebben ingezet om Sebta en de economisch belangrijke stad Tanger met elkaar te integreren. Zo had Sebta de beschikking kunnen hebben over een luchthaven op Marokkaans grondgebied en had Marokko het voordeel kunnen hebben van een commercieel douanekantoor om legaal goederen uit de enclave te kunnen importeren.

In Melilla was sinds 1866 een commercieel douanekantoor, maar op 1 augustus 2018 besloot Marokko om deze zonder overleg met Spanje te sluiten. Sinds de zomer van 2020 is het voor bedrijven in de enclaves ook niet meer mogelijk om hun goederen naar Marokko te exporteren via Malaga of Almeria. Bovendien moet er voor de invoer van Spaanse goederen zoveel invoerheffingen worden betaald, dat de producten de concurrentie met andere producten in het koninkrijk niet aan kunnen gaan.

Ook noemt Cembrero de sluiting van de grens bij Sebta voor smokkelwaar, die op 7 oktober 2019 zonder overleg met de Spaanse autoriteiten door Rabat werd ingevoerd. De gevolgen voor de stad waren enorm, aangezien de illegale export jaarlijks zo’n 750 miljoen euro opleverde.

Volgens de journalist ligt een groot deel van de oplossing van de problemen van Sebta en Melilla bij een herziening van het buitenlandse beleid van Marokko ten aanzien van de enclaves. Hij roept de leiders, zakenmensen en maatschappelijke organisaties in de twee steden op om er bij de centrale overheid op aan te dringen om de angst voor Marokko te laten varen en zich hard te maken voor de openstelling van de landgrenzen en het vrije verkeer van mensen en goederen.