Vastgoed Marokko: professionals maken eisen bekend

De verzoeken voor aankopen zijn terug, de huurprijzen stagneren, de behoeften van de klanten zijn geëvolueerd, maar er blijft veel onzekerheid. Dit zeggen specialisten in de markt van het onroerend goed aan La Vie Eco. Volgens hen heerst er nog steeds een afwachtend klimaat en hebben kopers behoefte aan zichtbaarheid. De initiatieven ter ondersteuning van het onroerend goed zijn van velerlei aard maar vragen om een grotere inzet van de regering.

Lees ook: Marokko rekent op diaspora om vastgoedmarkt te stimuleren

De benaderde initiatiefnemers houden vol dat er niets wordt gedaan om de sector weer op de rails te krijgen, behalve de maatregel van verlaging of intrekking van registratierechten die deze maand afloopt. Een maatregel die zij ten zeerste toejuichen omdat deze volgens hen een belangrijke impuls heeft gegeven aan de aankopen.

"Als de regering werk zou maken van krachtige en concrete maatregelen, die rechtstreeks van invloed zijn op de potentiële koper, zou de sector aan dynamiek herwinnen", aldus een promotor. Men verwacht de terugkeer naar een stille periode, vanaf juli en dit, tenminste voor de rest van het jaar, onderstreept hij.

Volgens officiële gegevens genereert de onroerend-goedsector een miljoen banen, waarvan een groot deel ongeschoolde arbeid betreft en over het algemeen van het platteland afkomstig is. Het draagt meer dan 6% bij aan het BBP en 15% aan het gehele ecosysteem van de bouw. Bovendien wordt 30% van alle bankkredieten (280 miljard dirham) toegekend aan de vastgoedsector.

Momenteel bedraagt het woningtekort in Marokko 400.000 eenheden. Dankzij het programma voor het wegwerken van sloppenwijken, dat in 2004 van start is gegaan, werden er inmiddels 270.000 huishoudens opnieuw gehuisvest.

Lees ook: Onroerend goed Marokko: einde fiscale voordelen

Om aan de vraag te voldoen en een economische dynamiek tot stand te brengen, stellen specialisten nieuwe stedenbouwkundige voorschriften voor, die aan de realiteit van de sector zijn aangepast. Dit alles gebeurt in breed overleg met de belanghebbenden om tegemoet te komen aan de wensen van de verschillende bevolkingsgroepen op het gebied van huisvesting, woonomgeving, uitrusting, vervoer, groene ruimten en recreatie- en sportterreinen.

Anderzijds worden de complexiteit en de administratieve rompslomp al decennialang door een grote meerderheid van de beroepsbeoefenaren bekritiseerd. De veroorzaakte vertragingen schaden de hele activiteit en brengen kosten mee die worden geraamd op meer dan 5 miljard dirham per jaar. Een andere hinderpaal is het ontbreken van een duidelijk vastgestelde code, handleiding of bouwgids, die als referentie en rechtsgrondslag kan dienen voor de instructies van de dossiers.

Bovendien klagen de beroepsbeoefenaren de belastingen en rechten aan, die door de Staat tijdens de bouw en de verkoop van een nieuwe woning worden geheven en geïnd en die 40% van de prijs vertegenwoordigen. Al deze belastingen komen ten laste van de koper, die de eindconsument is en wiens koopkracht beperkt is, waardoor het voor hem steeds moeilijker wordt toegang te krijgen tot onroerend goed.

Als er al een andere beperking is waarvoor een oplossing moet worden gevonden, dan is het wel de prijsstelling voor stedelijke nutsvoorzieningen, die als ondoorzichtig en exorbitant wordt beschouwd. Een ander probleem is de drinkwater-, riolerings- en elektriciteitsnetwerken van de nieuwe stadsuitbreidingen, die worden aangelegd op kosten van de vastgoedexploitanten en gratis worden overgedragen aan de beheersinstanties voor hun gebruik.