Alphense Dounia is trots op haar dubbele identiteit

Dounia houdt niet van het etiket voorbeeldfiguur. "Ik wil mezelf liever niet vergelijken met anderen. Dat ik dat wil betekent overigens niet dat het altijd lukt", vertelt ze aan het Leidsch Dagblad. "Ik doe echt een nerd-studie waar iedereen hele hoge cijfers haalt. Ik voel daardoor veel prestatiedruk. Ik ben zelf ook heel erg perfectionistisch, ik streef naar het beste. Vaak baal ik als ik niet het hoogste cijfer heb gehaald, terwijl dat helemaal niet nodig is. Ik zou iedereen daarom willen meegeven: het is jouw pad, doe het op je eigen tempo, focus vooral op jezelf."

Lees ook: Schrijfster Racheda loog jarenlang over Marokkaanse roots

Haar ouders zijn allebei afkomstig uit Marokko. "Mijn vader kwam op jonge leeftijd naar Nederland om te werken. Van hem heb ik mijn technische kant. Die periode is heel lastig geweest voor hem, hij kende de taal niet. Toen mijn ouders trouwden is mijn moeder mijn vader achterna gegaan en naar Nederland gekomen. Dankzij de hulp van heel veel vrienden is het mijn ouders gelukt, maar makkelijk was het niet". Dounia is blij dat zij de jongste is in het gezin. "Mijn zussen moesten altijd helpen met het lezen en uitleggen van de Nederlandse taal. Denk bijvoorbeeld aan belangrijke overheidsbrieven, verzekeringen, belastingen…", zegt ze.

Lees ook: Saïda El Bajaj geeft woord aan Belgen met Marokkaanse roots in podcast

Thuis wordt er zowel Nederlands als Arabisch gesproken. "Ik kan heel snel switchen tussen die talen. Ik spreek niet vloeiend Arabisch omdat mijn ouders ervoor gekozen hebben om Nederlands tegen ons te praten. Aan de ene kant ben ik daar heel blij mee, aan de andere kant had ik graag beter Arabisch willen spreken. Soms probeer ik iets duidelijk te maken aan mijn ouders en dan kom ik er in het Arabisch niet uit, dat vind ik jammer. Ik vind het ook een hele mooie taal, ook al ben ik dyslectisch".

Lees ook: Haagse Soukaina helpt studenten die moeilijk aan baan komen

"Ik mis Marokko en mijn familie daar als ik in Nederland ben. Toch ben ik liever in Nederland. Marokko zit in mijn hart, maar dat heeft vooral te maken met mijn familie die daar woont. En mijn identiteit? In Nederland voel ik mij een Marokkaanse Nederlander en in Marokko een Nederlandse Marokkaan. Daar ben ik echt een Nederlander, hier vooral een Marokkaan. Het is een dubbele identiteit, waar ik heel trots op ben".