Anissa redde leven peuter op straat in Amersfoort

Anissa had haar twee kindjes net weggebracht en besloot samen met haar zoontje naar de binnenstad te fietsen om inpakpapier kopen, toen ze een vrouw op straat op haar knieën zag zitten. De Amersfoortse handelde zonder erbij na te denken toe ze de vrouw wanhopig om hulp hoorde roepen. "Het kindje hapte naar lucht. Ik hoorde dat hij een stukje banaan had gegeten en dit probeerde ik met mijn vinger eruit te halen. Dat lukte niet", vertelt Anissa die al ruim vijftien jaar als verpleegkundige werkt.

Lees ook: Marokkanen verrichten heldendaad bij Halloween-drama Zuid-Korea

"Hij sloeg blauw aan en het voelde alsof ik een dood kindje aan het reanimeren was. Hij had geen ademhaling meer". Ze klopte de peuter op zijn rug waardoor er een stukje banaan uit zijn mondje kwam, maar daarmee was het probleem niet opgelost. "De ademhaling viel weg en toen is 112 gebeld en begon ik de reanimatie", vertelt Assabbab aan het AD. Onder telefonische begeleiding van de hulpdiensten vocht Anissa voor het nog jonge leventje. Ze schakelde tussen vijf keer mond-op-mondbeademing en vijftien keer hartmassage. Wanneer ze even om zich heen kijkt merkt ze de aanwezigheid op van politieagenten en ambulancemedewerkers. Anissa zet de reanimatie verder tot er een teken van leven kwam. "Ik voelde weer ademhaling en zag zijn borst bewegen. Dát moment... écht, onbeschrijfelijk."

Lees ook: Heldendaad Marokkaan geprezen in Spanje

De hulpdiensten namen het jongetje daarna over en brachten hem naar de ambulance. Pas toen besefte Anissa wat er zojuist had plaatsgevonden. "Je denkt niet na, maar handelt. Hoe lang de ambulancemedewerkers achter mij hebben gestaan? Geen flauw idee. Ik was maar met één ding bezig; een leven redden. Want echt, het voelde alsof ik een dood kindje in mijn armen had." De moeder van het kindje appte haar diezelfde avond. "Ze typte dat het kindje naar het kinderziekenhuis was gebracht, maar inmiddels weer thuis is. Dat zorgde voor zo’n opluchting", aldus Anissa. "Weet je", zegt ze opgelucht. "Door dit verhaal te vertellen - want eigenlijk wil ik helemaal niet in het middelpunt van belangstelling staan - hoop ik aan te geven: als je iets doet, kan je levens redden. Volg een reanimatiecursus."