Donia, slachtoffer moderne slavernij in Frankrijk, vertelt

Donia werkte in Marokko als meid voor een Marokkaans gezin. Ze is nooit naar school geweest. Ze werd in een kapsalon door een vrouw opgemerkt die haar vroeg om voor haar jonge kinderen te zorgen.

Enige tijd later vroeg haar nieuwe werkgeefster of ze met hen mee naar Parijs wilde gaan. Het gezin ging zich in de Franse hoofdstad vestigen en wilde dat Donia mee zou komen. De vrouw zou al het papierwerk betalen, Donia 300 euro per maand geven en haar zelfs laten verzorgen voor een lichte fysieke handicap.

Donia weigerde eerste maar stemde er uiteindelijk mee in. In Parijs belandde ze met het koppel in een kleine studio waar iedereen in dezelfde kamer at en sliep. De ouders hadden een slaapbank, de kinderen sliepen op matrassen en zij op een stuk karton in het midden.

Aan de jonge vrouw werd gevraagd om voor de kinderen, het huishouden en de maaltijden te zorgen. De eerste maand kreeg ze 100 euro, daarna niets meer. Toen ze naar haar geld vroeg vertelde het koppel haar dat ze haar salaris direct naar haar familie in Marokko hadden gestuurd, wat de jonge vrouw onmogelijk kon controleren.

Het koppel besloot na enkele maanden een shishabar te openen op de gelijksvloers van het gebouw waar ze woonden. Donia moest er elke dag 17 of 18 uur werken. Ze maakte er kennis met een ander meisje die op dezelfde manier door het koppel vanuit Marokko was gebracht.

De twee jonge vrouwen werden ’s avonds in een kleine kamer achterin de bar opgesloten. Ze kwamen nooit buiten en brachten hun dagen werkend door. Maar de nieuwe collega van Donia had toegang tot sociale media. Ze maakten er kennis met een landgenoot die getrouwd was met een Franse vrouw. De Française besloot Donia en het ander meisje te helpen. Ze bracht hen naar het vrouwenhuis van Montreuil waar de twee Frans leerden. Het koppel ving Donia zelfs een tijdlang in hun appartement op.

Donia is haar verleden niet vergeten maar wil naar de toekomst kijken. Ze werkt als kamermeisje in een hotel, heeft zich voor haar handicap laten verzorgen en volgt nog steeds lessen Frans en theater in het vrouwenhuis van Montreuil.