Fatima en haar kinderen krijgen geen hulp na terugkeer naar Nederland

Na zes jaar in Marokko te hebben gewoond, verblijft Fatima nu onder zeer slechte omstandigheden in een kantoortje samen met haar twee dochters van 12 en 16 en haar zoon van 15 jaar oud. Ze kwam in 1999 als bruid naar Nederland, waar haar drie kinderen ook zijn geboren. Haar partner besloot in 2015 om te emigreren naar Marokko, waar ze te maken kreeg met huiselijk geweld. "Ik kan de pijn niet eens verwoorden over hoe geestelijk mishandeld ik ben. Het was echt heel zwaar, werd er zó moe van. De kinderen moest ik telkens beschermen, voordat fysiek geweld eraan te pas kwam, door ze naar andere familieleden te sturen," zegt ze aan De Gelderlander.

Lees ook: Haagse Hammouch slaapt met zijn drie kinderen op kantoorvloer

Het gezin van Fatima beschikt over een Nederlands paspoort waardoor ze met haar kinderen terug naar Nederland kon keren. Op 16 september kwamen ze in Rotterdam aan en vroeg Fatima hulp aan een voorbijganger. Die verwees haar door naar Amina Ali Hussen, van Stichting Krachtvrouwen Oude Westen in Rotterdam. "Ik maakte een melding bij de politie maar ze vertelden dat er geen plek is bij de opvang", aldus Amina, die al vier maanden voor het gezin zorgt.

Het gezin komt niet in aanmerking voor maatschappelijke opvang en ook Veilig Thuis en het Centraal Onthaal voor daklozen wijzen hulp af. Dat ze nu dakloos is, is haar eigen schuld volgens de gemeente Rotterdam. Ze is volgens hen ’onvoorbereid uit een georganiseerde situatie uit Marokko naar Nederland vertrokken. Haar slagingskans zou in Marokko groter zijn, ze heeft het immers daar jarenlang gered’, schrijft de gemeente in een brief.

Lees ook: Heel Nederland wil Hamouch en zijn kinderen helpen

Gelukkig kunnen de kinderen wel naar school en kregen ze van omwonenden laptops en fietsen om dit ook te kunnen doen, maar de kinderen lijden wel onder de situatie. "Die kinderen zijn continu boos, ze huilen, maken ruzie onderling," zegt Fatima. "Alle drie de tieners hebben pijn in hun lichaam van het slapen op het luchtmatras en de 15-jarige is ook allergisch voor stof. Hij heeft al dagen pijn van het krabben." Douchen doen ze één keer in de week bij buurtbewoners. Amina van Stichting Krachtvrouwen Oude Westen voegt daar aan toe dat haar zoon niet meer naar school wil. "Hij wordt gepest omdat hij in een buurthuis woont. Uit schaamte komt hij nooit op het speelpleintje."

Fatima kreeg recent een uitkering toegewezen van 671 euro. "Met een laag inkomen krijgen we nog steeds geen woning. Hoe lang moeten we hier nog wonen? Het is de vraag die de kinderen dagelijks stellen", zegt ze.