Utrechtse Redouan is voetbalprof en steunpilaar voor honderden kinderen

El Yaakoubi nam 2,5 jaar de tijd om zijn plannen voor de stichting vorm te geven en toch dacht hij aanvankelijk niet dat het initiatief zo groot zou worden. Er zijn nu tachtig vrijwilligers actief op zes locaties. In totaal ondersteunen ze ruim duizend kinderen. "In het begin dacht ik, ik moet vooral financiën regelen om de boel draaiende te houden, maar in de praktijk bleek gaandeweg dat zich heel veel vrijwilligers meldden. Dat had ik nooit verwacht. Het mooie is dat er dus heel veel mensen zijn die vanuit hun intrinsieke motivatie en vanuit hun hart willen helpen. Echt, noem het en we hebben het rondlopen. Twintigers, mensen die net afgestudeerd zijn, maar ook pensionado’s. Ze delen het gevoel dat ze het verschil willen maken. Die genoemde diversiteit spreekt me aan, want ook voor de kinderen geldt dat ze qua komaf heel divers zijn. Dat was voor mij ook een voorwaarde, ik wilde niet het stempel krijgen dat ik één doelgroep zou aanboren", zegt hij in het AD.

Lees ook: Marokkaanse CEO uit Dubai doctoreert aan UHasselt

De Stichting Durf te Dromen is veel meer dan een huiswerkklas. "We helpen kinderen die dat nodig hebben om hun persoonlijkheid te ontwikkelen. We zijn zeker geen stichting die alleen kinderen helpt die steun kunnen gebruiken bij het maken van Cito’s. Iemand die goed is in leren, kan ook het ongemak voelen van niet sociaal zijn. Of andersom: iemand die sociaal heel vaardig is, heeft moeite met rekenen. We leggen bewust geen criteria op aan de kinderen die komen. Dat zou ik de grootste onzin vinden. Iedereen kan steun gebruiken om zichzelf klaar te maken voor de maatschappij", aldus El Yaakoubi. "En we zijn ondertussen ook een plek waar mensen zich ontwikkelen als coach. Waar ze voor de leeuwen worden gegooid en voor de klas komen te staan. Eigenlijk is het de bedoeling dat de leerlingen van nu later terugkomen als vrijwilliger."

El Yaakoubi merkte als kind zelf hoe lastig het is als je ouders geen kennis hebben van het onderwijssysteem. Ze konden hem niet helpen met de leerstof en op het gymnasium werd hij ook nog eens geconfronteerd met het onbegrip van docenten. "Op een gemengde school kom je als docent met alle culturen in aanraking. Op een gymnasium niet. Daar merkte ik dat docenten het heel lastig vonden om om te gaan met verschillende etniciteiten. Mensen leven toch vooral in hun eigen bubbel, gaan om met mensen uit hun eigen comfortzone. Na hun schoolleven komen ze elkaar weer tegen. Maar als je dan als beleidsmedewerker een plan moet maken voor een wijk als Overvecht is dat verdomd lastig, onmogelijk eigenlijk. Omdat je de mensen, hun gewoonten en hun dagelijkse besognes niet kent."

De voetbalprof is daarom een sleutelfiguur in Overvecht. "Bij de jongeren merk ik dat het helpt dat ik hier in de wijk ben opgegroeid. Ze weten waar ik woon. Maar ik merkte bij beleidsbepalers wel een flinke dosis scepsis toen de stichting startte. ’Daar heb je weer zo’n gastje met een grote mond’ - klopt, maar ik hou het altijd netjes - die komt vertellen hoe het moet en beter kan. Maar door mijn leven in Overvecht zag ik écht waar het misging. De hulpverlening is te versnipperd, mensen wisselen vaak van baan en gaan van project naar project. Zo zijn er - ik overdrijf niet- miljoenen verloren gegaan. Daarom is ook iets waar ik hier bij Stichting Durf te Dromen op hamer: ik wil een duurzame commitment. Zodat kinderen niet continu andere leraren en coaches hebben."

Lees ook: Loodgieter Anouar is superster in Nederland

De 26-jarige Utrechter is fulltime ook nog voetbalprof bij Excelsior/Rotterdam. Hij debuteerde dit voetbalseizoen in de eredivisie. "Ik voel ook dat het tijd is voor een volgende stap qua niveau. Ik heb mijn voetballoopbaan stapje voor stapje opgebouwd. Al van jongs af aan nam ik mezelf voor dat ik voor iets wilde tekenen dat voor altijd in de boeken staat: een interland of een promotie bijvoorbeeld. Dat is gelukt. Maar ik heb meer in mijn mars. Ik geloof in de lange adem die nodig is om dingen te bereiken. Ik heb er een harde huid door gekregen die je nodig hebt in de harde wereld. Ik heb geleerd schijt aan dingen of meningen van anderen te hebben. Maar tegelijkertijd heb er ook te veel overuren door gedraaid. Vanwege de bewijsdrang. Toch denk ik vaak ook dat mijn vader de lat zo hoog heeft gelegd omdat hij zag dat ik het in me had."