Ahmed (69) bleef in Nederland voor de liefde

Op 22-jarige leeftijd vertrok Ahmed uit Marokko om in Europa te gaan studeren. "Ik ging naar Frankrijk om daar architectuur te studeren en te voetballen. In Marokko krijg je vanaf de basisschool al de Franse taal te leren. Daardoor gaan veel mensen in Frankrijk studeren. In Frankrijk wonen was voor mij een hele bijzondere ervaring, het was er heel anders dan ik in Marokko gewend was", vertelt Ahmed aan het Leidsch Dagblad.

Lees ook: Mimoun vertrok naar Nederland en is nu Lid in de Orde van Oranje Nassau

Ahmed keerde uiteindelijk terug naar Marokko en ging daar als ambtenaar aan de slag. "Mijn zus is naar Nederland verhuisd om te trouwen met een Marokkaanse man die al in Nederland woonde. Toen ik ongeveer 35 jaar oud was, ben ik op vakantie in Nederland geweest om mijn zus te bezoeken. Per toeval ontmoette ik op het werk van mijn zwager mijn huidige vrouw Myriam", aldus Ahmed.

Myriam sprak als enige een beetje Frans op die werkplek en er was meteen een klik tussen hen. "De bedoeling was om 22 dagen in Nederland te blijven, maar dit werd al snel verlengd. We hadden een paar afspraakjes en dachten eigenlijk niet dat het zou werken. Ik had mijn koffers al gepakt. Niet lang daarna kwam ik haar tegen op de markt en raakten we weer aan de praat. We bleken toch wel goed bij elkaar te passen."

Ahmed besloot alles in Marokko op te geven om in Nederland te blijven. "Ik kreeg een baan aangeboden bij het bedrijf van mijn vrouw en zwager. Ik ben nu 35 jaar verder, bijna 32 jaar getrouwd en heb inmiddels vier volwassen kinderen. Sinds twee maanden ben ik met pensioen, dat is erg wennen. Ik heb gelukkig genoeg hobby’s, zoals reizen en voetballen. Momenteel voetbal ik nog steeds bij Avv Alphen. Ik geef training en ben coach. Als je vier kinderen hebt die hier zijn geboren en opgegroeid, ga je niet zo snel meer terug naar Marokko. Dat is in ieder geval voor mij geen optie. Ik bezoek wel jaarlijks en soms twee keer per jaar mijn overige familie in Marokko. Helaas door de coronacrisis ben ik er al twee jaar lang niet meer geweest."

Lees ook: Dongense Halima wil niet dat verhalen gastarbeiders verloren gaan

Daarnaast probeert Ahmed ook in Nederland zoveel mogelijk verbonden te blijven met zijn geboorteland. "In huis verzamelen wij van allerlei soorten Marokkaanse spullen, tajines en Marokkaanse theepotten bijvoorbeeld. Ook heeft mijn vrouw een verzameling met kamelen verspreid door het hele huis. De Marokkaanse gewoontes die ik nog steeds heb? Schoenen uit bij binnenkomst en het islamitische geloof", vertelt hij.