Marokko onder druk door Europese CO2-plannen

De Europese koolstofgrenscorrectiemechanisme (MACF) treedt over minder dan een jaar in werking in Marokko. Hoewel sommige Marokkaanse bedrijven actie ondernemen, is het niveau van voorbereiding ongelijk, aldus Jaegert-Huber in een interview met Challenge. Grote bedrijven zijn al begonnen met de transitie, maar veel kleine en middelgrote ondernemingen (kmo’s) hebben moeite om de eisen van het MACF volledig te integreren. Obstakels zijn onder meer de toegang tot emissiegegevens, de initiële kosten van koolstofarme investeringen en een gebrek aan intern geschoold personeel op het gebied van decarbonisatie.

Lees ook: CO2-belasting: Marokko in wurggreep Europese Unie?

De inzet is hoog: Marokkaanse industrieën moeten hun CO2-uitstoot verminderen om toegang te behouden tot de Europese markten. "De inzet is niet langer alleen milieutechnisch, maar wordt commercieel", aldus de voorzitter van de Commissie schone energie van ASMEX. Sectoren die direct door het MACF worden getroffen, zoals de meststoffen- en cementindustrie, hebben al stappen gezet, maar andere, zoals de textiel- en agro-industrie, lopen achter en zullen naar verwachting in 2027-2028 aan de beurt komen.

Lees ook: Marokko omzeilt Europese CO2-belasting met slimme zet

De expert adviseert bedrijven om hun emissies te meten, korte termijn reductiemogelijkheden te identificeren zoals energie-efficiëntie en lokale sourcing, en de koolstofarme transitie in hun exportstrategie te integreren. Hij roept op tot versterking van publiek-private samenwerking, versnelling van koolstofarme certificering en gerichte technische en financiële ondersteuning. Volgens de expert is de CO2-heffing niet alleen een beperking, maar ook een kans voor flexibele bedrijven. Investeringen in schone technologieën kunnen leiden tot meer concurrentievermogen en een betere waardering door internationale klanten. Met zijn groeiende groene energiemix kan Marokko uitgroeien tot een toonaangevend koolstofarm industrieel platform tussen Europa, Afrika en het Midden-Oosten. De eerste sectoren die getroffen worden zijn ijzer, staal, aluminium, cement, meststoffen, elektriciteit en waterstof, gevolgd door kwetsbare sectoren zoals meststoffen, cement, textiel en de agro-industrie.